onbekend lang

 Nadat ze de druppels die haar lichaam hadden gestreeld afgedroogd had, trok ze haar lange, witte vest aan en stapte tevreden de douche uit. Tevreden, omdat ze het bijna onweerstaanbare verlangen om met zichzelf te spelen, had weten te onderdrukken. Niet dat ze het niet mocht, integendeel, maar ze wist dat het uitstel niet tot afstel zou leiden, maar juist tot een nog intenser genot als er nog enkele uren verstreken. Zoals ze de avond ervoor genoten had van alles wat ze over zich gelezen had.

Licht trillend van opwinding zette ze haar laptop aan. Met een paar klikken kwam ze bij de site waar ze de avond van te voren haar eerste foto op geplaatst had. Niet naakt, nog niet. Vijfhonderd stemmen! Tientallen commentaren. Ze las ze stuk voor stuk en voelde hoe de mannen hard waren geworden van haar foto. Dat ze bekeken werd, maakte haar toch al vochtige onderlichaam alleen maar vochtiger. En weer moest ze zichzelf bedwingen om niet met zichzelf te gaan spelen.


De meeste commentaren waren redelijk plat. Niet minder opwindend, maar als die mannen dachten op deze manier haar aandacht te kunnen trekken, dan hadden ze het mis. Bij de commentaren die, zoals ze het zelf zou noemen, een paar niveauklassen hoger lagen, klikte ze door naar het profiel. Sommige waren leeg, andere bevatten enkele nietszeggende foto's en weer een paar toonden vooral gezwollen penissen, de ene klein, de andere weer dik. Bij een enkel profiel bleef ze wat langer hangen en bekeek ze zorgvuldiger de geplaatste beelden. Naakt, maar stijlvol. Zoals ze zichzelf ook wel zou willen laten zien. Zoals ze op sommige foto's stond van de serie die ze die zaterdagavondgemaakt had. Een serie waarin ze zich langzaam voor zichzelf had uitgekleed.


Pas toen viel haar op dat ook haar berichtenbox volgelopen was. De halve regel die te lezen was, was meestal al voldoende om het bericht verder ongelezen weg te gooien. Maar gelukkig waren er ook mannen, al waren het er maar enkelen, die iets meer wisten te vermelden dan de lengte van hun penis, de vraag om nog meer foto's en vooral, een voorstel voor een date. Vaak in redelijk dwingende bewoordingen. En hoewel ze het niet erg vond om in enigszins directieve taal benaderd te worden, niet voor niets had ze zich als een onschuldig schoolmeisje getoond, moest het wel taal zijn met zorgvuldig gekozen woorden. Eén van de mannen op wiens profiel ze wat langer had rondgekeken, viel haar nu ook weer op.
======

Zijn profiel viel haar al langer op. Eerst van al door de mysterieuze naam, 'Maankijker'. Ze was benieuwd wie er achter die naam schuil ging. Qua naamkeuze ook een welkome afwisseling, ten midden van namen 'Hornyboy1993', 'SeksslavinRia' en 'HardeStamper'. Ze klikte via het bericht door naar zijn profiel en zag een handvol uploads. Niet bijster veel, maar wel genoeg om haar interesse vast te houden. Niet per se allemaal even subtiel, maar wel onmisbaar creatief en enigszins kunstig. Ze twijfelde om hem een bericht te sturen. Ondanks dat ze graag met hem in contact zou komen, vond ze de eerste stap nemen nog net iets te spannend...


Helaas was hij niet online. Niet, of nog niet? Ze vroeg zich af wat zijn plannen waren voor deze zondag. Ach, lachte ze in zichzelf, misschien is het wel zo'n man die op zondagochtend met vrouw en kinderen naar de kerk gaat. Hij heeft in elk geval een hoed.

Weer bekeek ze haar foto's. Een subtiele, met haar witte bloesje open en haar armen voor haar borsten, een met haar bloesje helemaal open en haar tepels vooruit. Ze bevielen haar. Zouden ze hem ook bevallen? Zou ze het durven om ze te laten zien? Zou het hem überhaupt opvallen als ze ze zou plaatsen?

Ze leunde achterover en streelde zachtjes de binnenkant van haar dijen. Het liefst had ze meteen haar grote roze speeltje erbij gepakt om dit stevig tegen zich aan te wrijven, toegevend aan haar eigen geilheid. Maar ze hield zich in.

Nu ze weer online was kwam de berichtenstroom weer in alle hevigheid op gang. "HorneymrGrey" die tot drie keer zei dat hij haar wel een heerlijk pak voor haar billen wilde geven, "Leukstelbi" met vooral penisfoto's in het profiel die wel foto's wilde wisselen, en "SaskiJa" die vroeg of ze lesbisch was. Ze klikte ze weg, meestal zonder het hele bericht te lezen. En af en toe klikte ze op zijn profiel. Tot ze ineens zag, dat het groene balletje, als teken dat hij online was, achter zijn naam verscheen.


"Zal ik je helpen?". Bijna direct verscheen het korte berichtje dat haar meteen intrigeerde. Helpen, dacht ze, wat zal hij bedoelen? Ze voelde spanning in haar buik. Een heerlijke spanning. "Helpen, waarmee?" tikte ze. Maar ze verwijderde het berichtje voor het te versturen. "Helpen, ja graag." maar weer verwijderde ze het bericht. "Niet te gretig", zei ze tegen zichzelf. "Niet te." Even voelde ze tussen haar dijen. Ja, ze had zin. Ze had zin om haar gezwollen clitoris te verwennen. Ze had zin om iets stevigs in zich te voelen. "Waarmee zou je me willen helpen?" Ook die tekst beviel haar niet helemaal. Maar ze verstuurde hem toch.


"Ik zie een bloesje waar nog een paar knoopjes van los moeten. Ik dacht, misschien kan ik je helpen om die los te maken."


Het idee dat hij dat zou doen... zijn handen over haar lichaam. Het was een heerlijk idee. Maar nog heerlijker was het idee dat ze hem zou kunnen opwinden door nog meer van zich te laten zien. En niet alleen hem. Met een paar klikken stonden er twee foto's online.
-------------------

"Bedankt voor het aanbod, maar het is me al gelukt."


De reacties onder haar foto's stroomden meteen binnen, maar de zijne bleef uit. Ze tuurde naar haar inbox. Geen bericht van hem. Zou het hem niet bevallen? Of zou hij juist zo opgewonden geworden zijn van haar borsten dat hij even wat anders onder handen had dan zijn toetsenbord? Ze wipte ongeduldig op haar stoel. Tot, na een paar minuten die veel langer leken te duren, zijn berichtje verscheen.


"Ik dacht heel even: dat kan geen echte foto zijn, zo mooi en perfect is het plaatje."


Nette woorden. En eigenlijk viel dat haar tegen. "Mooi en perfect". Waarom schreef hij niet "geil en opwindend"? Even golfde de gedachte door haar lichaam dat ze liever had gehad dat hij geschreven had dat hij zo opgewonden was dat hij haar hele foto had ondergespoten. Dat hij beschreven had hoe hij aan zijn pik zat te rukken terwijl zijn ogen haar borsten verslonden, tot hij kreunend zijn zaad tegen het scherm spoot. Of nog liever, dat hij er een filmpje van had gemaakt dat hij haar liet zien, dat hij iedereen liet zien. Zodat iedereen kon zien hoe opgewonden hij van haar werd. Maar "mooi en perfect"... "Dank je wel", tikte ze terug. Veel beter dan dat was er ook niet te zeggen. Ze voelde een teleurstelling bij elke letter die ze tikte.


Ze staarde naar het scherm met een ietwat onbestemd gevoel. Ze had allang gezien aan zijn uploads en aan zijn taalgebruik dat het een keurige man was, dus geheel onverwacht kwam zijn netjes geformuleerde reactie niet. Maar toch hoopte ze ergens stiekem dat ze hem kon betrappen op een minder keurig moment. Als dat al zo was, liet hij dat in ieder geval niet merken. Hoe kon dat nou? Aan haar kon het toch niet liggen? Aan de reacties van het overgrote meerendeel van de mannen, de ene nog grafischer en explicieter dan de andere, te merken kon dat het niet zijn. Misschien durfde hij zich niet helemaal te laten gaan? Misschien moest ze nog een stapje verder gaan en zelf ook wat minder keurige plaatjes posten? Ze klikte wat verder op de site, ogenschijnlijk doelloos, maar het bleef haar toch dwars zitten. Ze ging weer terug naar zijn account en keek goedkeurend naar de foto's. Ze stond op het punt om een uiterst expliciete reactie te plaatsen, in de hoop dat de hint werd opgepikt, maar ze kon zich nog net weerhouden. De bal lag bij hem...


"Geen dank. Het is jouw schoonheid, ik moet jou juist bedanken dat ik er van mag genieten."

Zijn reactie was nog niet meteen de reactie waarop ze gehoopt had, maar het kwam in elk geval iets meer in de goede richting. Tenminste, ze voelde in haar buik dat de spanning ook aan zijn kant opliep. Ze voelde ook dat hij de spanning stapje voor stapje wilde laten toenemen. "Geen snelle spuiter", dacht ze bij zichzelf. "Als het dan maar wel veel is." Ze moest lachen om haar eigen gedachten.


"Fijn dat je er van geniet. Waar geniet je het meeste van?" De vraag stellen was een antwoord uitlokken. Hoewel ze uiteindelijk de controle graag uit handen zou geven, voelde ze dat ze hem in de richting kon sturen waar zij hem wilde hebben. Of misschien we de richting waar hij haar wilde hebben, en zij door hem genomen zou willen worden.


"Zonder de rest van je heerlijke lichaam te kort te willen doen: je lippen."


Ze voelde wat hij bedoelde. Zijn verlangen om haar mond om zijn stevige pik te voelen. Ze klikte weer naar een foto van hem en verbeelde zich hoe het zou voelen. Hoe hij zou smaken.


"Waarom mijn lippen?" tikte ze bijna onschuldig terug. Het spel beviel haar. Het schijnbaar onschuldige schoolmeisje dat zich naief toonde tegenover de oudere man. De man die misschien wel niet door had, hoe intens opgewonden ze kon zijn. Die misschien niet door had welk beest er in haar school. Ze voelde aan haar natter wordende lipjes en stond op. Het werd tijd om er iets bij te gaan pakken.


Ze genoot intens van het subtiele, doch steeds spannender wordende gesprek. Eindelijk ging het de goede richting op. Ze voelde hoe haar wangen rood kleurden en hoe haar gezicht warmer werd van het bloed. Haast instinctief spreidde ze haar benen ietwat en ook voelde ze de warmte tussen haar benen toenemen. Ze keek verlekkerd naar zijn geslacht en ze wist dat zij niet de enige was die haar lippen graag om de schacht wilde vouwen. Hij wist precies wat hij impliceerde door haar lippen expliciet te benoemen. Ze beeldde zich in hoe ze voor hem zat, op haar knieën terwijl hij goedkeurend naar beneden keek. Een blik die ze beantwoordde met een smachtende blik in haar grote, glimmende ogen. Ze moest even slikken en ze voelde zich behoorlijk opgelaten. Haar Magic Wand zou nu de broodnodige uitkomst bieden, om even de druk van de ketel te laten.

"Ik ben nu eenmaal dol op lippen. Tenminste, op de jouwe. En aangezien ik de ogen niet kan zien - die zijn vast nog mooier - koos ik je lippen uit. Maar wie weet wat ik nog mag ontdekken..."


De snelheid waarmee hij reageerde maakte duidelijk dat zijn aandacht nu volledig op haar gericht was. Ze reageerde meteen.


"Wat zou je willen ontdekken?"


"Wat zou je willen dat ontdekt werd?"


Ze vloekte even inwendig. Verdorie. Hij draaide het om en leek het initiatief over te willen nemen. Dat was niet de bedoeling. Nog niet. Ze wist dat ze zich over kon geven, maar nu nog niet. Dat zou hij moeten verdienen.


"Ik was eerst." Ze besefte dat ze een risico nam met haar reactie.


Even bleef het stil. Vond hij het inderdaad niet prettig dat ze zo reageerde? Zat hij te broeden op een antwoord? Of was hij misschien om een andere reden even afwezig? Het duurde een paar lange minuten voor zijn reactie kwam.


"De smaak van je lippen." Met een knipoog erachter. Even streelde ze zich met haar vinger. Zachtjes, bijna kietelend. Alsof hij het was die proefde.


Er ging een rilling van genot door haar heen. Ze beeldde zich in hoe hij haar vastberaden, maar tegelijkertijd liefkozend kuste. Een kus die als vanzelf overging in een lange, gepassioneerde zoen. Ze beet zachtjes op haar lip bij die gedachte.


'Je bent ongetwijfeld een fijnproever'. typte ze. Ze aarzelde. Zou ze het hier bij laten? Of zou ze nog een subtiele aanvulling doen? Ze twijfelde even, maar ging toen verder: 'Ik heb van horen zeggen dat ze zoet smaken...'. Ze keek naar de tekst op het scherm en haar rechterringvinger, waar een subtiele zilveren ring om prijkte, dwaalde af naar de backspaceknop, maar raakte hem niet. Ze was tevreden. In plaats van backspace, drukte ze met haar vinger op de enterknop.


"Ik moet even weg", tikte hij. "Maar ik kom terug en hoop dat jij er dan ook nog bent. En misschien wil je in de tussentijd wel iets voor me doen. Want ik zou je lipjes wel eens willen zien. XXX"


Ze las, verlangde en aarzelde. Ze wilde spelen, ze wilde laten zien hoe nat ze werd. Ze wilde hem verrassen als hij terug kwam. Want dat hij terug zou komen, daar twijfelde ze niet aan. En als hij terug kwam, zou hij ongetwijfeld meteen naar haar profiel gaan.


Maar hoe lang zou even zijn? Wat zou hij gaan doen? Misschien toch even naar de kerk met vrouw en kinderen? Ze glimlachte bij de gedachte.


"Enne... ik vind je best leuk", tikte hij erachteraan, nog voor ze na had kunnen denken over een reactie op zijn andere bericht.


Hoe langer er ze er over na dacht, hoe minder ze er problemen mee zou hebben als hij daadwerkelijk vrouw en kinderen zou hebben. Hoewel het geen vereiste was, wond de mogelijkheid haar wel op. Ze stelde zich al voor, uiteraard puur hypothetisch gezien, hoe de vrouw geen weet zou hebben van de escapades van haar man. Mocht ze dat wel weten, dan zou ze ongetwijfeld woedend zijn. Ondanks dat ze zich wellicht schuldig zou kunnen voelen tegenover zijn hypothetische vrouw, bleef dat gevoel uit. Integendeel, het gaf haar een machtig gevoel..


'Maar je hebt mijn lipjes toch gezien?' typte ze plagerig. Ze moest glimlachen om haar eigen gevatheid. Zo, die bal was ook weer teruggekaatst, dacht ze. Ze stond op het punt het berichtje te versturen, maar besloot het nog aan te vullen met 'P.s.: Ik jou ook! X'


Ze stond op, pakte haar Magic Wand, aarzelde even maar kroop toch weer snel achter de computer, deed haar benen een beetje uit elkaar en drukte haar lievelingsspeeltje tussen haar dijen. Ze zette hem op de laagste stand, een stand die aangenaam was maar waarvan ze wist dat het te weinig was om haar klaar te doen komen. Nu hij weg was had ze eindelijk de tijd om te kijken of er tussen de tientallen reacties onder haar foto's en berichtjes in haar inbox nog een interessante bijdrage zat. Er was er eentje dat haar onmiddellijk opviel. "Sorry dat ik je zomaar lastig val. Maar mag ik je vragen om even op mijn profiel te kijken." De profielfoto toonde een gespierde torso van een waarschijnlijk niet al te oude man. Volgens zijn profiel was hij slechts een paar jaar ouder dan zij. En woonde hij nog in de buurt ook.


Ze scrolde door naar beneden, naar zijn foto's en zag dat hij net een filmpje had geplaatst. Ze opende het en zag een mannenlichaam dat zichzelf filmde. Eerst kwam zijn borst in beeld, vervolgens draaide de camera naar zijn achterlichaam en zag ze twee heerlijk stevige billen. Langzaam draaide hij de camera naar voren. Zijn penis was groot en stijf. Heel groot, en heel stijf zelfs. De camera boog van zijn penis af. Even ging er een schok door haar heen. De eikel tikte tegen een beeldscherm, waar haar foto groot op stond. Ze zag hoe zijn voorhuid begin te bewegen en zijn eikel tegen haar borsten tikte.De geile dikke pik gleed over haar naakte lichaam. Met haar linkerhand beroerde ze elk plekje waar de penis tegen tikte, terwijl ze haar Magic Wand in een iets hogere versnelling zette. En terwijl haar eigen ademhaling versnelde, hoorde ze dat de zijne op het filmpje hetzelfde deed.


Het tikken van de penis werd heviger. Het leek nu wel of hij met zijn pik tegen haar tepels sloeg. Ze voelde, kneep en begon zichzelf venijnige tikken tegen haar gezwollen tepels te geven. Het liefst had ze zichzelf iets harder geslagen, maar ze kon het niet. Angst om zichzelf pijn te doen, terwijl ze de pijn zo goed had kunnen verdragen als deze door een mannenhand veroorzaakt was.


Zijn ademhaling werd onregelmatig schokkend en ze voelde dat hij haar bijna ging onderspuiten. In gedachten telde ze af, alsof ze zijn orgasme wilde sturen. Twee, drie tellen nadat ze bij nul was gekomen, zag ze hoe het beeldscherm ondergespoten werd. Terwijl ze genoot van zijn laatste, keiharde stoot, ging het beeld op zwart.


"Geil", tikte ze onder het filmpje en tikte op de foto ernaast. Een mooie naakte man, met een enorme erectie. Ze kon zijn lippen net zien, maar helaas was de rest van zijn gezicht van de foto afgesneden. Haar lipjes zwollen nog meer op, totdat ze haar speeltje uit zette. "Straks", zei ze bijna kreunend. "Straks."


"Vond je het echt een geil filmpje? Je hebt een heerlijk lichaam en ik zie dat je niet ver weg woont. Heb je misschien zin om me te zien? " Veel directer had het niet gekund. En ergens had ze wel zin om "ja"te zeggen.


"Je te zien of je te neuken." Het floepte eruit voor ze het goed en wel door had. Even aarzelde ze, maar ze besloot toch op de verzendknop te drukken. Wat zou het ook voor kwaad kunnen?


Ze keek nog eens goed naar het scherm en ze zag dat ze toch echt zo'n direct berichtje had gestuurd. Normaliter zelfs te direct voor haar doen. Ze voelde hoe ze begon te blozen, maar het filmpje wat ze net had gezien, maakte haar bloedgeil. Ze wist niet precies waar het hem in zat, omdat ze normaliter niet per se van zulke filmpjes gediend was. Maar iets aan de jongeman trok haar aan, en het was niet alleen maar zijn enorme, gezwollen lid.


Ze wilde niets liever dan zijn machtige geslacht diep in haar voelen. Ze wilde de heerlijke warme, plakkerige inhoud van zijn ballen voelen en proeven. Ze wist niet hoe hij er uitzag en ze wist niet eens zijn naam, maar ze wist dat ze hem wilde. Ze kon niet wachten tot hij zou reageren. De tijd leek voorbij te kruipen, zó bloedheet was ze. Ze probeerde zich voor te stellen hoe de jongeman haar na een intense, wilde vrijpartij met een luide kreun vol zou spuiten en ze besloot zichzelf de genadeklap te geven met de Magic Wand...


Pas toen ze klaar kwam besefte ze dat ze er helemaal niet aan had gedacht om een filmpje voor de oudere man te maken. Niet dat ze hem dat beloofd had, maar ze had zichzelf opgewonden voelen worden bij de gedachte. De gedachte die kwam voor de jongeman. "Ach", fluisterde ze in zichzelf, "twee keer klaarkomen kan ook geen kwaad op deze zondag." Maar niet alleen de oudere man was ze even vergeten, ook het berichtje van de jongeman, die zojuist haar fantasie had gevuld, stond nog open. "Om te beginnen: je te zien", had hij geantwoord. En ik weet ook hoe. Naakt in bed."


"Naakt." Hij bedoelde ongetwijfeld: "volledig naakt." En hoewel ze het een geil idee vond, ging haar dat nog even te ver. Ze lief naar haar bed, ging er naakt in liggen en trok het dekbed tot haar middel. Met haar fototoestel in haar linkerhand nam ze een selfie. De eerste was meteen opmerkelijk goed gelukt, al moest ze wel een stukje van haar gezicht afknippen. Haar lippen liet ze, net als bij eerdere foto's, er op staan. Een goede bekende zou haar herkennen. Maar dat was juist een deel van de opwinding. Ze plaatste de foto en reageerde op zijn bericht. "Gedaan, meester." Voor ze de reactie verstuurde, haalde ze het woord 'meester' weg. Daar was hij te jong voor. De gedachte dat de jongeman zijn harde, grote pik in haar ramde sprak haar aan. Dat hij haar vast zou binden, minder. Pas toen zag ze dat de jongeman offline was. Ze keek uit het raam, alsof ze hoopte hem in haar straat te zien. Haar telefoon trilde. Haar hart sloeg over van schrik.


"Sorry dat ik zo binnenval, maar volgens mij heb ik je herkend. En je nummer achterhaald." Een sms-je. Natuurlijk een sms-je. Zodat ze wel het nummer zag, maar geen idee kon hebben wie het was. Was het de jongeman van net? Was het de oudere man? Als ze moest gokken, gokte ze op de eerste. Maar misschien was het ook wel heel iemand anders.


Ze raakte licht in paniek. Van wie kon het berichtje zijn? Ze zocht graag de grenzen op en balanceerde op dunne snijvlak van anonimiteit en haar privacy, maar zou ze het dan nu niet goed ingeschat hebben? Ze was zich heel goed bewust van wat ze deed, dat ze nooit te veel liet zien, haar profiel niet verder aan haar gelinkt kon worden om haar anonimiteit te garanderen, maar hoe kon het dan toch? Ze moest een fout hebben gemaakt.


Hoe bedoelde de persoon aan de andere kant dat hij/zij haar nummer had achterhaald? Ze was daar erg zuinig mee en liet het nergens rondslingeren waar het niet strikt noodzakelijk was.

De zenuwen gierden door haar lijf, maar ergens vond ze het ook wel mysterieus. En als ze dol was op iets, was het op de mysterie. Ze besloot te reageren op het berichtje. 'Wie ben je?' zou te standaard zijn. Dat was ergens ook helemaal niet per se aan de orde nu, ze wilde vooral weten hóe de persoon aan de andere kant haar kerkende en aan haar nummer kwam. Er ging een siddering door haar lijf en ze beet zachtjes op haar lip terwijl ze terugstuurde: 'Dat is knap werk. Hoe? Je bent goed..


Het werd stil. Beklemmend stil. Stil op haar telefoon, stil op haar beeldscherm. Althans, de twee mannen die haar werkelijk interesseerden, bleven stil. De Hornyboys69-jes en Geilbistel-letjes bleven hun reactie op haar foto's strooien en vulden haar inbox met verzoeken om pijpbeurten, neukbeurten, fotoruil en andere zaken waar ze in het geheel geen zin in had. Zorgvuldig bestudeerde ze nogmaals de profielen en vooral de foto's van beide mannen, draaide ze het filmpje nog een keer af, zette af en toe het beeld stil als ze dacht iets opvallends te zien... Maar ze zag niets. Tenminste, ze zag niets waar ze iets uit zou kunnen afleiden.


Ze sloot haar ogen en fantaseerde dat de mannen naast haar zouden staan. Dat ze haar uit zouden kleden. Dat ze haar namen, harder dan ze ooit genomen was en daarna koesterden, zachter dan ze ooit gekoesterd was. Dat hun stijve pikken uren stijf bleven alleen maar omdat zij keek. Ze fantaseerde, tot de telefoon trilde. Een sms-je dit keer, maar een appje. Met op de profielfoto onmiskenbaar het lichaam van de jongeman. "Ik bel zo aan". Dat klopte niet. De bel ging al terwijl ze het sms-je nog aan het lezen was.


Er ging een siddering door haar lijf toen ze de bel hoorde gaan. Ze keek nog eens naar het appje en het stond er echt. Dit kón niet, het moest toeval zijn. Toch? Haar hersenen draaide overuren, maar echt helder denken kon ze niet op het moment. Ze wachtte even. Het bleef stil. Totdat de bel opnieuw ging. 'Ben jij dat?' stuurde ze terug, terwijl ze smachtend naar de profielfoto van het voor haar onbekende nummer keek. Stilte. Alle reactie bleef uit. Een aantal seconden later ging de bel opnieuw, dit keer langer en dwingender. Ze kon het niet langer negeren. Ze lag nog steeds naakt in bed, trapte de dekens van haar af en deed gauw wat ondergoed aan. Alleen een hipster, want veel tijd om haar bh ook nog aan te doen had ze niet, getuige het lange, dwingende geluid van de bel die weer ging. Ze besloot haar badjas aan te trekken en liep richting de deur. Haar hart klopte in haar keel naarmate ze dichter bij de deur kwam. Ze slikte goed, ademde diep in en deed de deur open...


Nog voor de deur half open was, zag ze een zware, zwarte laars die zich tussen deur en drempel zette. Haar adem stokte. Ontkomen was er niet meer aan. De deur op het laatste moment dichtgooien was een onmogelijkheid geworden. Ze voelde hoe een sterke arm de deur verder openduwde. Tegenhouden kon ze niet, maar wilde ze ook niet.


Het eerste wat haar opviel, was het mooie gezicht van de jongeman. Fijntjes, bijna. Gebruind, donkere haren maar helblauwe ogen, een neus die de grote van zijn geslacht niet verraadde, een zachte kaaklijn. Maar aan zijn postuur zag ze meteen dat hij het was, ondanks de grote, lange jas tot bijna op de grond.Hij lachte vriendelijk, pakte iets uit zijn jaszak en gaf het aan haar. Een langwerpig pakje, zwart papier met een strik. Ze herkende de sticker van de winkel. "Ik dacht, een meisje als jij kan niet genoeg hulpstukken hebben."


"Hoe heb je me gevonden?" Het was niet alleen de nieuwsgierigheid waardoor ze het over een andere boeg probeerde te gooien. Hoe moest ze hiermee omgaan? Een onbekende man, die zich op film naakt aan haar had laten zien stond ineens in haar kamer met een, waarschijnlijk, virbrator als cadeautje. Een man die zij niet kende, maar die wel haar telefoonnummer en haar adres had weten te vinden.


"Laat ik het zo zeggen: ik hield je al langer in de gaten." Hij zei het met een knipoog en het klonk niet eens dreigen.


Ze vermande zich. De situatie was nu zoals die was en hij leek eigenlijk wel aardig. Al voelde ze dat ze wel op haar hoede moest blijven. "Doe je jas dan maar uit en ga maar even zitten", zei ze terwijl ze naar de stoel wees.


"Weet je dat zeker?", vroeg hij. Langzaam begon hij zijn jas los te knopen. Bij elk knoopje viel hij verder open. Zijn naakte borst onthulde zich, licht behaard maar niet te, stevig en gespierd. Hij keek haar strak in de ogen toen zijn handen zijn middel bereikte. Ze sloeg haar ogen neer, keek niet en luisterde naar het geluid van elke knoop. In gedachten telde ze mee. Nu zou ze zijn penis kunnen zien, zijn bovenbenen. Maar het enige dat ze zag waren zijn zwarte laarzen en heel vaag, aan de rand van haar zicht, een lichaam.


Ze slikte. "Koffie?"


Ben je nu helemaal gek geworden, dacht ze bij zichzelf. Er staat een naakte man voor je, een onbekende maar prachtige man, en jij vraagt of hij koffie wil. Zonder zijn antwoord af te wachten liep ze naar het aanrecht maar daarmee niet verder van hem af. Als een soldaat liep hij in de pas achter haar aan. Toen ze met haar buik tegen het aanrecht stond, wist ze dat ze hem niet langer kon ontwijken. Ze legde haar handen, met in de rechter nog haar cadeau, op het blad.


"Pak het eerst maar uit", fluisterde hij in haar oor. Ze voelde zijn huid tegen haar wang.


Trillend deed ze wat hij vroeg, terwijl zijn hand heel zachtjes over haar dij streelde. Het papier scheurde, netjes uitpakken zat er niet in. Een witte doos, met het woord Bamboo en de afbeelding van een stukje speelgoed dat de vorm had van een langwerpige balk. Alleen aan het einde was hij iets afgerond.


"Maak maar verder open. Hij is opgeladen."


Mijn god, dacht ze. Wat doe ik nu? Aan de ene kant wilde ze gillen en wegrennen. Maar tegelijkertijd deed hij een ongekende geilheid door haar lichaam stromen en wilde ze niets liever dan de Bamboo tegen haar onderlichaam drukken. Door nog dichter tegen haar aan te gaan staan, zo dicht dat ze kon voelen dat zijn penis gezwollen was, maakte hij haar de keuze makkelijk. Wegrennen was geen optie. Ze drukte op het knopje van de Bamboo duwde haar billen iets naar achteren zodat haar hand tussen haar en het aanrechtblad door kon glijden, liet de balk achter de rand van haar hipster verdwijnen en zette hem drie standen hoger toen de punt haar klit raakte.


Terwijl ze haar ogen sloot en besloot zich over te geven, gleed zijn hand aan de achterkant tussen de rand van haar hipster en haar billen. Zijn vingers voelden koud aan, een beetje vochtig ook. Toen hij schijnbaar zonder aarzelen zijn wijsvinger tussen haar billen plaatste, op zoek naar haar gaatje, besefte zij dat hij zijn hand had gladgemaakt om het binnenkomen te vergemakkelijken. En terwijl zijn lange vingers haar diep in haar anus vingerden, voelde zij de Bamboo geiler en geiler tegen haar aan.


Met zijn linkerhand maakte hij haar badjas los, met een hele rustige beweging. Tegenovergesteld aan de wildheid van zijn rechterhand. Ze wist niet waar ze meer van genoot. Van zijn linkervingers die heel zachtjes, plagerig bijna, haar tepels streelden of van de rechter, die haar van achteren zo groot maakte dat zijn stijve pik er moeiteloos in zou passen. Ze verbeelde het zich. Hoe hij met zijn grote stijve pik haar anaal nam tot ze niet meer kon. Hoe hij doorging, nadat ze klaar was gekomen en zich probeerde los te vechten omdat ze het genot niet meer kon verdragen. Hoe hij haar, met enkel zijn stijve harde pik haar bijna op het aanrecht tilde. Ze verbeelde het zich... en kwam klaar. Op het moment dat haar adem stokte van het ultieme genot, voelde ze hoe hij tegen haar rug aan spoot.


Zijn tedere linkerhand draaide haar gezicht naar hem toe. Zijn lippen raakten bijna de haren, zijn ogen keken haar vriendelijk aan. Vriendelijk. Vertrouwen gevend. En tegelijkertijd dwingend. Alsof hij haar dwong om hem te vertrouwen. Niets liever dan dat. Niets liever dan deze mysterieuze man vertrouwen. Niets liever dan ondergaan wat hij haar nog meer te bieden had. Hij kuste haar zacht op het voorhoofd. "Kom, we gaan ergens naartoe. Niet vragen waar. Ga je maar even aankleden. Rokje, bloesje, zoals de op foto. Bijpassend schoeisel. Hij knoopte zijn jas dicht, draaide zich om en ging zitten.


"Mijn god", dacht ze toen ze in haar kledingkast de gewenste kleding bij elkaar griste en haar platte witte schoenen aantrok. "Mijn god, wat doe ik? Hoe kan ik hem nu vertrouwen?" Ze voelde dat ze zich die laatste vraag alleen maar stelde omdat ze rationeel vond dat ze hem moest stellen. Ze voelde dat het vertrouwen verpakt zat in de opwinding die hij haar zou gaan geven. Ze voelde dat het vertrouwen er moest zijn, omdat ze met hem een ervaring tegemoet ging waar ze onderhuids al zo lang naar verlangden. Ze voelde dat ze hem vertrouwde, omdat hij zonder het te zeggen, liet merken dat hij haar verlangen precies kende. Zoals hij haar telefoonnummer kende, haar adres... Ze schraapte haar moed bij elkaar: "Maar mag ik dan weten hoe je aan mijn telefoonnummer komt, aan mijn adres?" Ze hoorde hem even lachen. "We volgende je al langer. En onze computer herkende feilloos je foto, nog geen half uur nadat je hem geplaatst had. Toen wisten we het zeker. Jij verdient het om mee te mogen gaan."


"We? Computer? Mee mogen gaan?" Zijn antwoord riep alleen maar meer vragen op. Vragen waarvan ze begreep dat ze ze nu beter niet kon stellen. Want elk antwoord zou alleen maar nog meer vragen oproepen.


Een half uurtje later reden ze in een oude jaguar over een landweg. Zwijgend waren ze ingestapt. Zwijgend waren ze weggereden. Hij had de radio aangezet en zij het prachtige notenhout van de auto bewonderd. "Wat een mooie auto. Die moet vast duur zijn", had ze nog geprobeerd om een gesprek te beginnen. Maar hij had alleen kort gebromd, terwijl hij haar aankeek en vriendelijk lachte.


Ze probeerde zich de weg te herinneren en verwachtte elk moment een blinddoek te krijgen. Dan zou ze moeten tellen. Hoe lang rechtdoor, wanneer afslaan, naar links, naar rechts, alvorens ze het doel zouden bereiken. Maar dat gebeurde niet. Na een klein half uur reden ze door de poort van een klein landgoed. Op de kiezels voor de voordeur stonden vier auto's. En hoewel ze weinig verstand van auto's had, twijfelde ze er niet aan dat elk afzonderlijk meer koste dan vier jaarsalarissen als barista.


"We zijn er." Hij sprong uit de auto, liep er aan de voorkant omheen en deed de deur voor haar open. "Ga je mee?" De manier waarop hij het vroeg gaf haar het idee dat als ze nee zou zeggen hij haar netjes thuis zou brengen. Maar meer nog maakte hij duidelijk dat, als ze nee zou zeggen, iets zou missen wat ze niet zou mogen missen. Niet zou willen missen. Ze stapte uit en liep richting de trappen naar de voordeur.


"Nee", zei hij, "wij gaan daar naar binnen." Hij wees naar een groene deur aan de zijkant van het roodbruine gebouw. "De artiesteningang." "Artiesten..." ze verbeet zich en had spijt dat ze haar verbazing had willen uiten. "Kom Amy", zei ze tegen zichzelf. "Je hebt nu na gezegd. Je kunt nu niet meer terug."


Hij liep naar de deur toe, met een snelle pas. Zo snel dat ze hem net niet bij kon houden en ze twee meter achter hem liep. Net op het moment dat ze dacht dat hij de deur zou openen, of misschien wel aan zou kloppen om binnengelaten te worden, draaide hij zich om. Met dezelfde beweging opende hij zijn lange jas en stond hij met zijn rug tegen de deur gedrukt naakt voor haar. Zijn penis leek nog groter dan eerder, bij haar thuis. Uitnodigend trilde hij.


Ze stopte een stap te laat. De afstand tussen hen was minder dan een halve arm. De halve arm die het hem mogelijk maakte om zijn ellebogen op haar schouders te leggen. Ze gleed naar beneden maar wist niet of het kwam omdat hij haar naar beneden drukte, of omdat ze het zelf wilde. En misschien was het wel beide. Haar kin gleed over zijn borst, over zijn buik, over zijn eikel. In een flits vroeg ze zich af of ze haar mond zou openen. De flits was niet nodig. Zijn stijve pik gleed kloppend in haar mond.


Wilde ze hem wel pijpen?


Ze voelde zijn handen tegen haar achterhoofd. Hij duwde haar mond verder om zijn stijve pik. Ze slikte en proefde zijn laatste resten sperma die hij in haar huis gespoten had. Het smaakte naar meer. Het smaakte naar veel meer. Hij begon zijn onderlichaam te bewegen en ze voelde dat ze voor het meer niet eens hem hoefde te laten voelen hoe goed ze kon pijpen. Dit was geen pijpen. Hij neukte haar in haar mond, in haar keel. Even was ze bang dat ze moest kokhalzen, maar hoe dieper hij in haar keel stootte, hoe meer ze zich op haar gemak leek te voelen. Ze sloot haar ogen en besloot het te ondergaan zoals hij het wilde.


Tussen zijn harde kreunen door, hoorde ze ineens voetstappen achter zich. Ze wilde omkijken, maar zijn pik zat te diep in haar keel om om te kunnen kijken. Ze voelde nog twee handen op haar schouder. Ze voelde een van de handen naar beneden glijden en haar billen bloot leggen. Terwijl zijn heerlijke dikke pik zich diep in haar keel bewoog, voelde ze een tweede pik tussen haar billen. Ze wilde hem, ze wilde elke pik die ze kon krijgen. Door haar knieën wat verder uit elkaar te doen, probeerde ze het gat tussen haar billen wat te vergroten.


Gelukkig was de tweede pik een stuk kleiner dan de eerste. En omdat hij ingesmeerd was, gleed hij bijna probleemloos naar binnen. Dit was het. Dit was de totale overgave. Ze wilde nu niets liever dan een derde pik, of een tong, of haar Magic Wand, die haar van voren zou nemen. Maar ze voelde dat dat niet kon. Ingeklemd als ze was tussen de man voor en de man achter haar. Ze wilde klaarkomen, maar wist dat het nu nog niet zou gebeuren. Nu nog niet… dacht ze bij zichzelf toen ze voelde hoe zijn warme zaad in haar mond spoot. Zijn pik trok zich terug. Ze opende haar mond en liet het zaad naar buiten druppelen.


Hij stak zijn armen onder haar schouders en tilde haar op. Met een knak gleed de pik van de man achter haar uit haar. Ze voelde het nauwelijks, maar hij kreunde even. En niet omdat hij klaar kwam. Toen pas besefte ze dat het juist de penis in haar kont was geweest, die haar zo opgewonden had en begreep ze dat dit pas een voorproefje was. Een voorproefje van wat zij nog allemaal in haar lichaam zou voelen.


Achter zich hoorde ze voetstappen die zich van haar verwijderden. Ze draaide zich om en zag een schaduw om de hoek verdwijnen. De jongeman drukte haar tegen zich aan. Ze voelde de sterke kloppingen van zijn borst tegen haar nek.


“Ja mag naar binnen”, zei hij. Hij draaide zich om en klopte vier maal op de deur. Twee keer lang, twee keer kort.


"Ah, daar ben je, Ronald. En je hebt haar nog bij je ook". Terwijl ze haar kleren nog recht aan het trekken was en met de muis van haar hand zijn geile vocht van haar mond veegde, heette een vrouw van een jaar of vijftig hen welkom. Ze droeg een ouderwetse witte schort, zoals ze ooit op een foto van haar overgrootmoeder had gezien. De vriuw was vrij gezet, grote borsten en een rood gezicht. Ze had korte, donkerbruine krullen. Mooi was ze zeker niet. Achter de vrouw lag een ouderwetse kamer. In het midden een grote, donkere tafel met erboven een zwak schijnende lamp. Aan de zijkanten een paar grote, eveneens donkere, half open kasten. Ze stonden vol met glazen en servies. "Kom binnen", zei de vrouw. "Ik ben Margriet." Ze stak haar hand uit. Toen zij de hare in de hand van Margriet drukte, voelde ze hoe hun huid even plakte door zijn geile vocht dat op de hare zat. "Amy", zei ze.


Ronald deed, nog voor de deur dicht was, zijn jas uit en stond, op zijn hoge zwarte laarzen na, naakt in de ruimte. Zijn penis was weer strak en stijf. "Zou het ooit wel eens anders zijn?", vroeg Amy zich af. En meteen betrapte ze zich erop dat het haar niet eens verbaasde dat Ronald weer naakt was.


"Hij is nog lekker stijf", lachte Margriet en ze draaide haar hoofd naar Amy. "Je hebt hem toch wel laten spuiten?"


Amy werd rood, alsof ze door haar moeder was betrapt. Ze stotterde even, hapte naar adem, maar Ronald hielp haar gelukkig. "Ze heeft me zeker laten komen, Marlies. Maak je maar geen zorgen."


"Jammer", zei Marlies. "Ik had wel zin gehad in je lekkere pik."


Ronald knipoogde naar Amy, alsof hij wilde zeggen: "geen aandacht aan schenken, dat zegt ze altijd."


Margriet schoof een stoel aan de grote tafel naar achteren. "Ga lekker zitten, meid. Wil je koffie, thee of wat sterkers?"


"Eh, doe mij maar..." Amy's adem stokte. In de hoek van de kamer stond een naakte vrouw. Of stond. Ze hing in een merkwaardig apparaat. Door de schemering kon ze niet goed zien wat het precies was. Het leek nog het meeste op een soort galg waar een tuig aan hing waar de vrouw in hing, met aan de voorkant en de achterkant, ter hoogte van haar middel, twee grote houten penissen. Het hout raakte de vrouw net niet, maar als ze zich ook maar een paar centimeter naar voren of achteren zou bewegen, zou ze een van die twee penissen raken. Ook Ronald had de naakte vrouw gezien.


"Natasja heeft straf?" vroeg hij terwijl hij Margriet aan keek.


"Inderdaad", zei Margriet. Natasja was te laat.


Natasja murmelde. Amy zag dat ze een knevel om haar mond droeg.


"Nu ja", zei Margriet, "eigenlijk was ze op tijd. Maar ik had de klok verzet. En dus is ze nu te laat." Een schaterlach volgde op die laatste opmerking.


Margriet liep naar Natasja toe. Langs de galg hing een ijzeren ketting. Margriet trok eraan en Amy zag hoe de twee penissen naar elkaar toe bewogen en zich tegen het lichaam van Natasja drukten. Weer murmelde ze, al klonk de murmeling dit keer minder als protest en meer als gekreun. "Ik moet ook wat plezier in de keuken hebben, he. Zeker als ik jou niet mag pijpen, Ronnetje."


Ronald deed alsof hij haar niet hoorde en liep naar Natasja toe. Hij kuste haar teder in haar nek. "Och meisje, zit ze je weer te pesten? Het is ook altijd hetzelfde met haar." Zacht streelde hij haar linkerwang, teder liet hij zijn hand door haar haar gaan. Amy zag nu pas dat er om het middel van Natasja nog een tuigje zat dat haar benen aan de voorkant spreidde en aan de achterkant haar billen uit elkaar trok. Ook zag ze nu pas dat het hout was ingesmeerd met een glimmend middel.


"Kom, ik zal je bevrijden." Hij maakte de knevel los. Amy hoorde Natasja scheppen naar adem, nu eindelijk haar mond weer vrij was. Bijna op hetzelfde moment klonk uit haar mond een enorme gil. Ronald had de ketting verder naar beneden getrokken. De beide penissen drongen zich in het lichaam van Natasja.


"Godverdomme, klootzak", riep Natasja. "Je had me wel even mogen waarschuwen."


Ronald lachte. "Alsof je niet wist wat er zou gebeuren."


Hij draaide zich lichaam naar Margriet. "Kom, pijp me maar even."


"Eerst Amy eens wat drinken geven. Ze zal wel denken: wat voor gastheren zijn jullie", zei Margriet. "Nou meisje, wat wil je? "


En hoewel ze het nooit dronk, antwoordde Amy voor ze het goed en wel door had. "Doe maar een whiskey."


“Hier meisje”, zei Margriet terwijl ze een groot glas whiskey voor haar neerzette. “Drink maar lekker op. Maar niet te snel he. Als je dronken wordt, is de kans groot dat je moet ruilen met Natasja. Je weet waar je hier voor bent he?” Amy knikte, hoewel ze geen flauw idee had. Ondertussen nam ze de ruimte in haar op. Er waren drie deuren. De eerste was de deur waardoor ze naar binnen was gekomen. Links was een kleine deur, rechts een grote. De muren waren van hout, er zat geen raam in. Wel hing er tegenover de deur waardoor ze naar binnen was gekomen een gordijn op ooghoogte, alsof er een raam achter zat.


“Ik zal het je even uitleggen…”, begon Margriet. Op dat moment ging de linkerdeur open. Twee lange mannen stapten gebukt naar binnen. Ze waren beiden naakt, de een licht, de ander donker getint. Om hun halfgezwollen penissen droegen ze allebei een strik. Het zag er grappig uit en Amy kon niet voorkomen dat een glimlach ontsnapte.


“Ah, het hoofdgerecht zeker”, zei de donkere man. “Wij zijn de amuses”, zei de ander terwijl hij een stotende beweging met zijn heupen maakte. Zijn roze strik wapperde vrolijk met zijn penis mee. “We zullen er voor zorgen dat de heren en dames nog trek hebben”, lachte de donkere man op zijn beurt. Amy moest lachen. Het leken wel twee clowns. Dat ze naakt waren, was niet raar meer. Dat was blijkbaar normaal hier. Als Margriet haar hand niet even op haar arm had gelegd, had ze zichzelf uitgekleed. De opwinding om naakt te zijn.


“Zit haar niet te pesten”, zei Margriet lachend tegen de licht getinte man. “Ze is hier pas net en ze moet nog wennen. En ze heet trouwens Amy, niet hoofdgerecht.”


“Maar dat is ze wel”, zei de donkere man. Hij pakte zijn penis vast die meteen volledig stijf werd. “En een heel lekker hoofdgerecht. De heren en dames zullen genieten.” Terwijl hij sprak begon hij zichzelf af te trekken. “Oh, en Natasja is stout geweest, zie ik.” Hij liep met zijn stijve pik vooruit naar Natalie toe, die nog steeds ingeklemd hing tussen de twee houten penissen. “Ik zou hem er zo bij je in willen rammen”, zei hij. Natalie zweeg. Moest ze zwijgen? Amy vroeg zich af of er een rangorde was, wie dan de baas was, wie de slaaf. Het duizelde in haar hoofd terwijl de donkere man een paar forse slagen aan zijn stijve penis gaf.


“Stoppen”, zei Margriet. Ze stond op en liep naar een van de kasten, opende een la en nam er een metalen voorwerp uit. “Armen achter je hoofd.” Twee klikken later zat de penis van de donkere man gevangen in een metalen penisgordel. Ze draaide het sleuteltje eruit en legde hem op tafel. “En als je nu je mond niet houdt gooi ik de sleutel in het vuur.” Toen pas zag Amy waarom ze een warme gloed gekregen had. In de hoek van de kamer stond een haard waar houtblokken branden. Boven de haard hingen een paar metalen ijzers. Brandijzers.


"Hoe heet je eigenlijk", vroeg Margriet.

"Amy", zei Amy. "Amy van Hansbeek". Terwijl ze haar naam uitspraak, beet ze op haar lippen. Waarom zou ze haar eigen naam blootgeven? Dat was eigenlijk het laatste wat ze wilde. Maar ze kon het niet voorkomen. Ze kon de vragen niet ontwijken.

"Leuk dat je er bent, Amy", zei Margriet. Ik zal je wat leren over dit huis.

Margriet stond op en liep naar de gordijnen. Ze deed ze open. Erachter zat een raam, met daar weer achter twee luiken. "Je kunt nu de eetkamer nog niet inkijken. Maar misschien gaan de luiken wel een keer open.", zei Margriet. En dan zou je zien dat in de kamer dames en heren zitten. Om te beginnen de dokter. Je herkent hem aan zijn baard. De dokter is belangrijk, hij zal er voor zorgen dat jou niets overkomt. Maar hij is wel de laagste in rang. Verder tref je er de jonkheer aan. Een jonge man die zijn plaats nog moet leren kennen. De barones en de baron zijn, voor je misleid wordt, geen stel. De graaf staat er boven. Maar ook hij luistert naar de Hertogin. De baas is niet van adel. We noemen hem 'Le patron".


“Adel”, schoot het door Amy heen. Ze had ooit het boek de 120 dagen van Sodom van de markies de Sade gelezen, evenals enkele andere werken van zijn hand. Boeken die haar geleerd hadden dat de adel een verfijnde maar brute manier had van pornografie beschrijven en, naar zij hoopte, ook bedrijven. Anders dan de moderne werken die populair waren geworden in deze eeuw. Werken die zij eigenlijk maar slappe aftreksels vond.


“Die twee jonge heren daar, zijn de amuses”, vervolgende Margriet terwijl ze naar de donkere en lichtgetinte man wees. “De donkere is één, de lichte is twee. Namen hebben ze niet. Zoals je ziet heeft één nu iets om zijn penis, omdat hij stout is geweest. Nu kan hij zijn pikje nog lekker klein houden, door niet al te veel te denken aan opwinding. Maar als hij straks opgewonden raakt, zal het echt pijn doen omdat het niet meer past. O wacht, ik zal het je laten zien. Dat is wel leuk. Twee, maak jij Natasja een los.”


Natasja slaakte een zucht. Was het verlichting? Was het opluchting? Of, want zo kwam het op Amy over, was het juist een zucht van teleurstelling. Teleurstelling dat ze bevrijd werd uit het harnas van houten penissen, teleurstelling dat haar middel zich eindelijk weer vrij kon bewegen. “Ga jij twee eens even onder zijn ballen kietelen, Natasja.” Natasja gehoorzaamde, liep op de donkere man af en begon met haar knokkels heel zachtjes tegen de balzak van de één te wrijven.


“Je moet op zijn gezicht letten, niet op zijn pik”, lachte Magriet. Amy zag hoe één eerst even lichtjes lachte en vervolgens op de binnenkant van zijn wangen begon te bijten. Zonder naar beneden te kijken zag ze hoe zijn pik te groot werd voor de kleine metalen schacht waar hij in hing. Ze zag hoe zijn oogbollen wegdraaide, tot hij kreunend zijn ogen sloot. Zijn ademhaling versnelde, alsof hij daadwerkelijk zou klaarkomen. Zou dat eigenlijk kunnen, vroeg Amy zich af? Zou een man kunnen klaarkomen met een slappe penis? Ze kreeg geen antwoord. Uit de kamer ernaast klonk een bel. Ze keek op en zag nog net hoe de jonkheer het gordijn dicht schoof. ‘Tijd voor de amuses”, zei Margriet en liep naar de kleine deur. Even later kwam ze terug met een lange, platte kar.


Één en twee gingen op hun rug op de kar liggen. De pik van één nog steeds in het metaal, die van twee nog steeds met roze strik. Vanachter de deur kwam een jonge vrouw, in eenzelfde schort als Margriet gekleed, met twee dienbladen in de hand. Er op lagen kleine gerechtjes. Margriet nam de gerechtjes van het blad, en begon ze zorgvuldig op de naakte mannenlichamen te leggen.


Nog voor ze daarmee klaar waren, ging de andere deur open. De dokter stapte binnen. Hij was jonger dan ze gedacht had, toen ze hem door het raam had gezien. Zijn lange, blonde baard vertoonde nog niet de grijsheid die ze verwacht had. Zijn korte krullen stonden hem goed. Blauwe ogen, mooie, kleine oren en een kleine neus. Hij had iets onschuldig jongensachtigs.

Margriet stootte haar even in haar zei. “Hij komt voor jou”, fluisterde ze.


“Hoezo?” fluisterde Amy terug. Ze zag dat Margriet probeerde om te antwoorden, maar de dokter was haar voor. “Ah, ik zie het beoogde hoofdgerecht zitten volgens mij. Het ziet er niet slecht uit op het eerste gezicht. Doe mij eens een glaasje, Margriet.”


Margriet liep naar de kast waar de flessen op stonden. Ze pakte een fles die achteraf stond en schonk een whiskeyglas tot de rand vol. Amy probeerde te lezen wat op het etiket stond, maar ze kon het niet herkennen. Het was een bruin etiket, een beetje oudbollig leek het wel. “En geef het hoofdgerecht er ook maar een glaasje van. Een kleintje. Veel is niet goed voor jonge meisjes.” In het tweede whiskeyglas schonk Margriet niet meer dan een bodem vol.


“Proost”, zei Margriet terwijl ze het glas aan de dokter gaf. “Geniet er van.” “Dat zal ik zeker doen”, zei de dokter terwijl hij Margriet een flinke pets op haar billen gaf. Margriet giegelde. Kort. Amy vroeg zich af of er iemand was die niet hoorde dat het een gemaakte giegel was. Gemaakt voor een paar tientjes. En tegelijkertijd voelde ze dat ze zeker wist dat de dokter niet hoefde te betalen voor een tikje op haar billen. Zijn lange, slanke handen als van een pianospeler, zouden heerlijk kunnen veren tegen haar billen.


“Ad fundum”, zei de dokter nadat Margriet ook aan Amy het glas gegeven had. Terwijl Amy nog halverwege haar bodempje was, gaf de dokter zijn lege glas al terug aan Margriet. “Zet er nog maar eentje klaar. Voor na het onderzoek.” Hij legde zijn hand op haar billen. “Kom, we gaans een kijken wat voor vlees we in de kuip hebben” en draaide haar in de richting van de rechterdeur. Amy keek over haar schouder. Ze had even het vertrouwen nodig, even het teken dat het goed was wat ze deed. Margriet knikte haar geruststellend toe, alsof ze wilde zeggen: ben niet bang. Ik bescherm je. Je bent veilig.


De rechterdeur kwam, zoals Amy al verwacht had, uit in gang. Meteen links was een prachtige houten deur, versierd met houtsnijwerk. Ongetwijfeld lag achter die deur de kamer waar de adel nu bezig was de amuses te verorberen. Ze probeerde of ze iets hoorde, maar het leek wel alsof het doorstil was achter de deur. De dokter leidde haar verder. Deuren en schilderijen van naakte vrouwen wisselden elkaar af, tot ze uiteindelijk bij een witte deur aan het einde van de gang kwam. Het wit contrasteerde met de donkere gang, de donkere schilderijen.


“Ga maar naar binnen”, zei de dokter. Ze opende deur met gesloten ogen. Geluidloos ging hij open. Ze snoof, maar rook dezelfde lucht als in het gehele huis. Lichtzoet, aangenaam. Niet anders. Ze zette een stap voorwaarts, en opende voorzichtig haar ogen. In het midden van de kamer stond een grote, witte doktersstoel. Ze herkende meteen de metalen bekkens aan de armleuningen, die bedoeld waren om de benen in te leggen. Aan de muren apothekerskasten, gevuld met flesjes en potjes. Meteen rechts naast de deur stond een fotocamera op statief. Het was duidelijk waar ze hier voor kwam.


De witte arm van zijn doktersjas wees naast haar gezicht, terwijl ze zijn adem in haar nek voelde. Langs de lijn van zijn arm keek ze naar de hoek waar een weegschaal stond en een meetlat hing. Onder de meetlat stond een paar hoge, zwarte laarzen. Zelfs van deze afstand, zag ze dat het haar maat was, wat haar adem deed stokken. Even maar. “Rustig”, zei ze tegen zichzelf. Ze dacht even aan de vertrouwen gevende blik van Margriet.


“We gaan je eerst meten. Kleed je maar uit.”


Ze aarzelde. Hoewel ze niet al te veel aan had, vond ze het een raar idee om zich zomaar uit te kleden. Zelfs als de dokter een echte dokter was. Misschien nog wel meer als de dokter een echte dokter was. Zou hij herkennen dat haar lichaam stijf stond van de opgewonden spanning? “Kom op”, zei hij nog steeds vriendelijk, “je bent niet de eerste vrouw die ik naakt zie. Kleed je uit.” De laatste, korte zin was meer dwingend. “En je hoeft er geen striptease van te maken. Dat komt misschien nog. Of niet.”


Ze voelde zich niet sexy terwijl ze zich uit kleedde. Integendeel. Haar naaktheid die binnen een halve minuut verscheen voelde instrumenteel. “We gaan eerst je lengte meten. Ga maar in de laarzen staan.” De laarzen gleden om haar voeten alsof ze voor haar gemaakt waren. Sterker nog, ze waren voor haar gemaakt. De dokter kwam naast haar staan, pakte een pen en een opschrijfboekje uit de borstzak van zijn doktersjas, schoof het schuifje tegen haar haren, bromde instemmend en schreef wat op. “Prima”, zei hij. “Stap maar even de weegschaal op.”


Verdorie, dacht ze. Mannen mogen best wat doen, maar me wegen? Het voelde bijna vernederend. Ze hield haar toch zeker niet dikke buik even in, als ze daarmee een kilo zou kunnen winnen. NIet dat ze te zwaar was, maar zoals zo veel vrouwen voelde ze zich altijd wel iets te zwaar toen ze op de weegschaal stapte. Ze kon niet zien wat de naald op de ouderwetse weegschaal achter haar aan gaf. Wel zag ze een kritische blik in de ogen van de dokter. “Mmm”, zei hij, “een paar ons te weinig.” Hij liep naar de kast en opende een la. Ze zag er verschillende bollen in liggen van glimmend metaal. De kleinste waren nauwelijks groter dan een knikker, de grootste bijna net zo groot als een voetbal. Aan elke bol hing een draadje met een klem.


Hij pakte er twee kleine bollen uit. Groter dan de knikkers, maar kleiner dan een tennisbal. Een pingpongbal, ongeveer. Hij woog ze even zorgvuldig in zijn handen. “Ja”, zei hij meer tegen zichzelf dan tegen haar. “Deze zijn goed.” Met de ballen in zijn rechterhand liep hij naar haar toe. Met zijn linkerhand pakte hij zachtjes haar rechtertepel vast. “Het doet misschien heel even pijn. Maar het went snel.” Nog voor hij uitgesproken was, klemde hij de bal vast aan haar tepel. Een korte gil. Ze voelde even een rek op haar borsten, een korte pijnscheut. Maar binnen een enkele tel leek haar borst te wennen aan het extra gewicht. Terwijl de hand van de dokter zich naar haar linkertepel begaf, zette ze haar kiezen op elkaar. Voorbereid als ze nu was, gilde ze niet meer toen ook aan haar tweede tepel een gewicht werd gehangen. De dokter keek over haar hoofd naar de weegschaal. “Precies goed” zei hij en hij haalde de beide ballen van haar tepel af, nog voor ze zichzelf af kon vragen of het pijn zou gaan doen.


Zonder haar verder aan te kijken ging de dokter achter het donkere houten bureau zitten. Hij pakte een vulpen, schroefde de dop eraf en sloeg de blok die in het midden lag om. Amy zag een voorbedrukt blad, dat nog onbeschreven was. “Kom maar hier staan. En doe de laarzen maar uit.” Pas toen Amy voor het bureau stond, voelde ze haar naaktheid echt.


“Geschoren?” vroeg hij terwijl hij naar haar kruis keek. Was dit een vraag waar ze op moest antwoorden? Ze hapte naar adem maar zag tot haar geruststelling dat al schreef. Op de kop probeerde ze te lezen hoe hij omschreef dat ze vanonderen geschoren was en daarboven een mooi driehoekje had laten staan. Maar zijn hanepoten waren waarschijnlijk zelfs niet eens te lezen als ze het blad normaal voor zich had gezien. “Tepels?” Weer vroeg ze zich even af of hij wat vroeg. Maar weer schreef hij voor ze antwoord had kunnen geven. Hij ging de hele voorkant van haar lichaam af. Lippen, neus, buik, knieën, elk lichaamsdeel noemde hij op en vervolgens maakte hij een korte aantekening. “Draai maar om”, zei hij toen ook haar voorhoofd en voet beschreven waren.


“Buk maar even”, zei hij nadat ook haar hele achterkant benoemd was. Ze gehoorzaamde en had niet door dat hij inmiddels was opgestaan. Een gladde, ijzeren staaf verdween tussen haar billen. “8 millimeter”, zei hij. “Probleemloos.” De staaf voelde koud aan terwijl hij hem naar buiten trok. Vrijwel op hetzelfde moment voelde ze een tweede staaf naar binnen glijden. Al even probleemloos, zoals ze dokter zij. “12 millimeter. Voldoende voor dit moment. Daar je maar om.”


Een spervuur van vragen volgde. Wanneer ze voor het laatst ongesteld was geweest, wanneer ze voor het laatst seks had gehad, of ze ooit een geslachtsziekte had gehad, of ze ooit op hiv getest was… Ze was blij toen hij na een paar minuten de pen neerlegde. Het monotome intermezzo, waarbij ze elke vraag eerlijk had beantwoord, was ten einde.


De dokter stond op van achter zijn bureau. Pas nu viel haar op dat hij alleen een doktersjas droeg, met niets eronder. Geen broek, geen schoenen. Was dat eerder ook al zo? Of had hij zich half uitgekleed toen zij voor hem stond? Hij pakte een bloeddrukmeter uit de kast, gebaarde haar om haar arm uit te strekken en deed de band om haar hand. “Nog een paar laatste metingen, dan zijn we klaar. Je moet wel even blazen als ik je bloeddruk meet.” Het verbaasde haar niet eens dat hij zijn doktersjas losknoopte, zijn hand op haar schouder legde en haar op de knieën dwong, zijn halfstijve penis in haar mond duwde en vervolgens de band oppompte. “Blaas maar”, zei hij. Terwijl ze de meter zachtjes hoorde snorren, proefde ze de smaakt van zijn pik. Fris, gewassen. In elk geval was de dokter hygiënisch. En eigenlijk had ze ook niet anders verwacht.


“Kleed je maar weer aan”, zei de dokter. “Ook je bloeddruk is goed.” Inwendig vloekte ze. Want ondanks zijn wat merkwaardige, afstandelijke gedrag, vond ze de dokter geen onaantrekkelijke man. Hoewel ze zich tegelijkertijd realiseerde dat ze op dit moment zo geil was dat ze wellicht bijna elke man die verzorgd was, lekker rook en er aardig uit zag, aantrekkelijk zou vinden. Zo aantrekkelijk dat ze liever nog even flink aan zijn pik had gezogen, dat ze vervolgens zijn tong tussen haar dijen had willen voelen en vervolgens zijn stevige pik in haar nat wordende kutje. Maar dat zat er blijkbaar niet in. Nog niet?


Ze kleedde zich aan terwijl de dokter zich nog even over zijn papierwerk boog. Was hij nog bezig met haar, of met iets anders? Maar ze had haar kleren nog niet aan of hij stond op, opende de deur en wees haar de weg de gang in.


In de verte klonk geschreeuw. “Genade. Genade.” Ondanks de pijn herkende ze de stem van twee. “Ik denk dat de hertogin even bezig is”, zei de dokter. De hertogin. Bezig? Wat zou ze aan het doen zijn? Met elke stap die ze dichtbij de kamer kwamen, hoorde Amy de stem van twee luider en duidelijker. De trillingen in zijn stem maakten duidelijk dat het een mengsel was van ongekend genot en intense pijn dat hij voelde. Bij de deur hield ze haar tred in.


“Wil je luisteren?” vroeg de dokter. “Of wil je kijken?”


Amy durfde niet te antwoorden. Ze wou kijken, kijken wat er gebeurde. Maar ze wou het ook niet zien, uit angst dat het haar af zou schrikken.


Een intens gebrul klonk uit de kamer.


“Uiteindelijk komt iedereen klaar”, zei de dokter. Op hetzelfde moment ging de deur open. Twee strompelde de gang op. Amy zag een grote, ijzeren staaf in zijn kont. Zijn penis druppelde sperma op de houten vloer van de gang. Hij keek haar even aan, draaide zijn blik af en terug, recht in haar ogen. Achter de pijn in zijn blik herkende ze een intens genot.


“Kom maar mee”, zei de dokter terwijl hij twee onder zijn oksels optilde. “Margriet heeft vast een lekker drankje voor je.” Hij duwde met zijn voet de deur open en achter elkaar liepen ze naar binnen. Aan de grote tafel zaten Margriet, Natasja en Éen met alle drie een vol glas voor zich. “Ach jongen”, zei Margriet terwijl ze op stond en Twee in haar armen nam. “Ze hebben je wel lekker te pakken gehad. Heb je toch nog een beetje genoten?”


Éen snikte lichtjes en knikte. “Ja…, ja… maar ik kan even…” Margriet legde haar vinger op zijn lippen. “Stil maar even lieverd. Het komt allemaal goed.” Ze schoof een stoel naar achteren, pakte een kussen uit de kast en legde haar hand om de staaf tussen zijn billen. “Even nog de tanden op elkaar.” Ze trok de staaf eruit en hielp hem om te gaan zitten.


“Zo meisje, hoe was het bij de dokter?” vroeg Margriet.


“Eh… wel goed. Geloof ik…”, zei Amy.


“Dat zal zo blijken”, zei Margriet.


Amy keek haar vragend aan. “Meestal vindt de tweede keuring voor het voorgerecht plaats.”


Zwijgend zat iedereen aan tafel. Een en twee nipten even van hun glas, Ronald keek verveeld naar het plafond. Margriet was druk in de weer met allerlei schaaltjes en potjes, die ze op en neer schoof. Alleen Natasja zat niet. Ze leunde voorovergebukt, met haar ellebogen op tafel.


Een paar minuten later ging de rechterdeur weer open. In de deuropening stond de gestalte van de jonkeer. Hij was niet al te lang, maar niet te klein, niet slank maar zeker ook niet te dik. Hij droeg een mooi zwart pak, een wit overhemd. Zijn schoenen glimden in het licht van de keukenlamp.


Hij gaf niet meer dan een korte knik in de richting van Amy. Ze wist dat het de bedoeling was dat ze mee zou komen. Hij liep voor haar de gang in. Weer zag ze de schilderijen. Pas nu viel haar op dat elk schilderij een eigen lampje had. Elk lampje lichtte een naakt vrouwenlichaam uit en liet de rest van het schilderij wat wegvallen.


In het middel van de kamer achter de derde deur stond een groot hemelbed. Even zag het er bijna prinsessenvredig uit. Maar toen zag Amy dat aan het hemelbed verschillende leren riemen en metalen kettingen vast zaten. Er ging een lichte rilling door haar lijf. Dit was niet het bed waarop de prinses haar huwelijksnacht had doorgebracht. Dit was een bed waarop een vrouw weerloos werd genomen. Naast het bed stond een nachtkastje met diverse attributen. Grote penissen, maar ook enkele vibrators die wat meer stilistisch van vorm waren. Helaas stond er geen Magic Wand tussen.


De jonkeer ging op bed zitten en knikte. Ze begreep het niet. Was het de bedoeling dat ze naast hem ging zitten? Dat ze op bed ging liggen? Moest ze zich uit kleden? Ze aarzelde.


Weer knikte hij. Nog dringender dit keer. Ze voelde dat ze moest handelen. Ze voelde dat ze geen fout mocht maken. Zonder er een show van te maken kleedde ze zich uit en ging voor hem staan.


Hij knikte weer. Ze deed een stapje naar voren en spreidde haar benen. Zijn handen glijden over haar dijen, richting haar lipjes. Ondanks de opwinding waren ze minder nat dan ze nu misschien zou willen. Het leek wel alsof hij het voelde, legde zijn handen op haar billen en trok haar dichter naar zich toe. Ze sloot haar ogen en voelde hoe zijn tong om het randje tussen haar dijen en lipjes rondjes begon te draaien. Het voelde intens, prikkelend en het voelde vooral naar meer. Langzaam gleed zijn tong naar binnen. Bij elk rondje naderde hij haar clitoris een halve millimeter dichter. Ze voelde hoe de eerste druppels haar nat maakte. Ze voelde dat hij het proefde toen hij met zijn tong zachtjes over haar clitoris begon te likken. Hij strekte zijn rechterhand uit.


Terwijl hij bleef likken verdween eerst zijn wijsvinger in haar. Hij drukte tegen de achterkant, terwijl hij haar zachtjes bleef likken. Nadat hij ook zijn middelvinger naar binnen had laten glijden, versnelde hij zijn beweging. Ze sloot haar ogen en hoorde hoe haar vocht begon te klotsen op het ritme van zijn handen. Ook zijn ringvinger ging naar binnen.


Het viel haar steeds moeilijker om te blijven staan. Haar onderlichaam schudde en probeerde mee te deinen op het ritme van zijn vingers… Even een scheut van pijn in haar onderbuik. De vingers waren een vuist geworden. Het besef dat ze zo nat was dat een complete vuist naar binnen kon, maakte haar bijna nog geiler dan het gevoel zelf.


De jonkeer stopte met likken en stond op. Voor haar staand draaide hij zijn vuist hard door haar kut. Het vocht stroomde langs zijn pols terwijl ze bijna een hoogtepunt bereikte. Maar net voor ze klaarkwam, stopte hij en gaf haar een kus op het voorhoofd.


“Wil je wat drinken?”

--------------------------

Hij had een zuidelijk accent. Een zachte stem ook. Een stem die paste bij zijn uiterlijk. Een uiterlijk dat niet paste bij de manier waarop hij haar zojuist begonnen was. Ze knikte en hij trok aan een koordje. In de verte hoorde Amy een bel.


De jonkheer liep, in afwachting van de bezorging van het drankje, naar het bed. Hij sjorde wat aan de riemen en kettingen. Twee leggers voor de benen kwamen naar beneden. Aan het hoofdeinde liet hij twee handboeien zakken. “Ga er maar op liggen”, zei hij. Zijn woorden klonken als in een roes. Amy wist niet meer goed wat ze deed. Ze voelde dat haar denken langzaam uitgeschakeld werd. Verdoofd. Niet door een middeltje, maar door haar eigen verlangen.


Ze ging op haar rug liggen, haar benen in de leggers. De Jonkheer reeg de leggers met veters om haar scheenbenen vast. Er werd op de deur geklopt. Hij zei niets. De deur bleef dicht. Nu pakte hij haar polsen vast en sjorde deze stevig in de boeien. “Lig je goed?”, vroeg hij. Amy knikte. De jonkeer pakte een blinddoek en deed deze voor haar ogen.


Weerloos. Weerloos en naakt. Vastgebonden. Alleen haar oren had ze nog om waar te nemen wat er gebeurde. Haar oren en haar huid.


Ze hoorde hoe de jonkheer richting de deur liep en deze opende. Ze hoorde blote voeten op de houten vloer. Hoeveel mensen waren het? Ze kon het niet goed onderscheiden. Waren het mannen of vrouwen? Ook dat hoorde ze niet.


De mensen spraken geen woord tegen elkaar. Hadden ze welk iets te drinken bij zich? Haar lippen voelden droog aan. Ze zou wel iets lusten. Maar het enige dat gebeurde is dat ze voelde dat haar lichaam langzaam omhoog getrokken werd. Eerst haar armen en onderbenen, dan haar bovenbenen en haar rug en tot slot kwamen ook haar billen los van het bed. Ze hing en schommelde lichtjes.


Onder zich voelde ze het bed bewegen. Het was alsof iemand onder haar was gaan liggen. Ze hield haar adem in en voelde een luchtstroom tegen haar lange haren. Twee vingers gleden over haar rug, naar haar bilnaad toe. Ze voelden koud en nat aan, maar Amy vroeg zich niet meer af waar dat door kwam. De vingers verdwenen, één voor één in haar kont en begonnen haar zachtjes op te rekken. Ze kreunde van genot. Ze voelde haar anus wijder worden.


Na een paar minuten voelde ze dat de jonkheer haar langzaam liet zakken. De vingers gleden uit haar anus en vrijwel op hetzelfde moment voelde ze een stijve, maar niet al te grote, penis naar binnen glijden. De man onder haar begon zachtjes te stoten. Bijna op hetzelfde moment voelde ze een pik tegen haar natte, geile kutje. Ook deze gleed naar binnen.


De twee mannen begonnen ritmisch en harmonisch te bewegen. Het was alsof ze twee dansers voelden, die haar lichaam gebruikten als het toneel van hun ballet. De stoten aan beide zijden wisselden elkaar af op een manier zoals ze nog nooit gevoeld had. Haar ademhaling versnelde en leek daarmee de dansers nog meer op te winden. Haar hijgen maakte plaats voor schreeuwen. Ze rukte wild aan de handboeien, haar lichaam schokte. Maar de dansers wisten allebei het stijve geslacht op de juiste plek te houden. Gillend kwam ze klaar.